W sobotę 22 kwietnia młodzież naszej parafii w liczbie 60 osób przyjęła sakrament bierzmowania. Gościliśmy przy tej okazji ks. biskupa Mieczysława Cisłę, który tego sakramentu udzielił.
Dziękujemy wszystkim, którzy zaangażowali się w duchowe i zewnętrzne przygotowanie tej uroczystości, za czynny udział młodzieży w czytaniach, śpiewie, komentarzach, podziękowaniach, za pomoc rodziców w czasie liturgii i za złożony dar ołtarza na potrzeby związane z budową i wystrojem naszego nowego kościoła.
Jeśli ktoś z naszych parafian chciałby udostępnić swoje zdjęcia z tego wydarzenia do parafialnej galerii, to prosimy o kontakt w zakrystii lub kancelarii.
W wiadomości publikujemy także treść powitania ks. biskupa przez przedstawicieli rodziców kandydatów do bierzmowania.
Czcigodny nasz Księże Biskupie Mieczysławie,
bądź pozdrowiony w wieczerniku Trójcy Świętej, w którym przebywamy zgromadzeni na modlitwie i łamaniu chleba. My wszyscy właśnie, ochrzczeni „w IMIĘ” Ojca i Syna, i Ducha Świętego, wyrażamy wiarę w to, że jest jeden Bóg - Ojciec wszechmogący, który stwarza, Jego jedyny Syn Jezus Chrystus, który zbawia, i Duch Święty, który uświęca i umacnia: Trójca Święta.
Witamy Cię my, którzyśmy już otrzymali i przyjęli dary Ducha Świętego, a teraz jesteśmy tutaj z naszymi dziećmi prosząc z wiarą o te dary dla nich.
O dar mądrości, aby potrafiły patrzeć na świat i oceniać sytuacje, okoliczności, w jakich się znajdą, i problemy, z którymi będą się mierzyć, oczyma Boga, tzn. odróżniać dobro od zła. I by szukały rozwiązań z miłością, cierpliwością, przebaczeniem, pojednaniem.
Prosimy o dar rozumu, który będzie otwierał umysł do rozeznania woli Bożej w życiu i rozpalał nadzieję - tak jak doświadczyli tego uczniowie idący do Emaus (Łk 24, 31-32).
Dar rady - nie tylko wtedy, gdy ogarnia bezradność, ale zwyczajnie na co dzień - niech będzie odpowiedzią na pytania „Co powinienem teraz zrobić? Jak postąpić? Jak się zachować?” - jako głos sumienia albo pomoc drugiego człowieka.
Ponieważ uznajemy słabość ludzkiej woli, skłonność do poddawania się pokusom, do lenistwa i pójścia na łatwiznę, ale także w obliczu doświadczeń szczególnie trudnych i bolesnych w naszych rodzinach i otoczeniu, prosimy o dar męstwa, o moc i odwagę do pokonywania przeciwności życiowych, o dochowanie wierności Bogu.
Nasze dzieci nabywają nieustannie wiedzę o Bogu, o świecie, o człowieku. Doświadczają różnych emocji - sukcesów i porażek, zakochania i bólu, radości i smutku, pokory i buntu. Prosimy dla nich o dar umiejętności odpowiedzialnego korzystania z tej wiedzy i doświadczenia - z korzyścią dla wszystkich, z troską i o siebie samych, i o innych, o rzeczy i o przyrodę - na chwałę Bożą, bo wszystko to od Niego pochodzi.
Dar pobożności - aby pobożność nie była rozumiana jako obowiązek lub cokolwiek narzuconego. Aby nie była dewocją. Aby nie była obłudna. Ale raczej by była przyjaźnią z Bogiem, wypływającą z głębi serca, przez modlitwę, i realizowała się przez dobre uczynki.
I wreszcie, skoro „doskonała miłość usuwa lęk” (1 J 4, 18), to prosimy o dar bojaźni Bożej, dzięki któremu poznajemy, że nie Boga trzeba się trwożyć. On pierwszy nas umiłował, do końca, i od Niego nawet wolną wolę otrzymaliśmy. Ale trzeba się lękać utraty wiary. Tak łatwo upaść, nawet gdy się wydaje, że się stoi (por. 1 Kor 10, 12). Dar bojaźni Bożej niech przypomina o czci i szacunku do Boga, o nie obrażaniu Go, o tym, że możemy kierować naszą wolę ku Niemu, dać się Mu zdobyć Jego miłością, naśladować Go w miłości do człowieka, którego widzimy, a przez to stale uczyć się kochać Boga, którego nie widzimy (por. 1 J 4, 19), ale poznajemy, że On jest, że zawsze przebacza i nas zbawia, jeśli i my tego pragniemy.
Czcigodny nasz Księże Biskupie Mieczysławie,
witamy Cię wśród nas i dziękujemy już teraz za to, że jesteś z nami i dzisiaj szczególnie dla naszych dzieci, abyśmy wspólnie oddawali chwałę Ojcu przez Syna w Duchu Świętym. Wierzymy, że Bóg Ojciec nieustannie pociąga nas do życia z Chrystusem (por. J 6, 44a), ale potrzebujemy prowadzenia przez Ducha Bożego (por. Rz 8, 14n). My, rodzice, do tego, by dawać przykład. A nasze dzieci by mogły kiedyś powiedzieć, że miały dobry przykład. Prosimy Cię, nasz Księże Biskupie Mieczysławie, o sakrament Ducha Świętego. Niech nasze dzieci przez Twoje słowo i gest namaszczenia olejem krzyżma staną się w pełni uczestnikami realizacji Bożego planu zbawienia w ich dojrzałym życiu chrześcijańskim.